Sint-Pieters & Paulusabdij |
|
Vlasmarkt 23 - 9200 Dendermonde Sinds 1837 zingen wij in onze gemeenschap dagelijks Gods lof. Wij bidden ook voor de noden van onze omgeving en voor de mensen die niet meer kunnen of willen bidden. U kunt aansluiten bij ons gemeenschappelijk gebed. Ons morgengebed gebeurt te 7u15 (Nederlands). Onze gregoriaanse conventsmis hebben wij op weekdagen te 8u30 en op zondag te 9u30. Er is op zondag ook nog een Eucharistieviering te 11u30. Dit is een gelezen viering, behalve op de hoogdagen (abbatiale viering, opgeluisterd door een koor). De gregoriaanse Vespers zingen wij alle dagen te 18 uur. Daarna wordt de kerk gesloten. U bent ook welkom in onze spreekkamers na de conventsmis tot 11u45 en van 14u30 tot 17u30. Elke tweede dinsdag van de maand (behalve tijdens de grote vakantie) hebben wij te 15 uur een geestelijke conferentie waarbij iedereen welkom is. Het thema wordt bekend gemaakt achteraan in onze kerk in "Kerk en Leven" en via onze website : www.abdijdendermonde.be . Op de eerste vrijdag van de maand geven wij van 17u tot aan de Vespers de mogelijkheid tot Eucharistische Aanbidding in onze basiliek. (met dank aan Heer Abt, Dom Roger De Coster voor deze bijdrage ) |
Religieus centrum van de Dendermondse Benedictijnerabdij |
|
Is sfeerschepping in liturgie of voor thuis ook uw zorg? En wilt u dat realiseren op een kunstzinnig verantwoorde wijze? Of bent u gewoon op zoek naar een niet alledaagse wenskaart, een cd, een icoon? Zoekt u verfrissende spiritualiteit in een eigentijds boek? Of bent u alleen maar nieuwsgierig naar wat er in een liturgisch centrum zoal te zien is? Het L.K.D.-centrum staat voor u open, elke dag van 9.15 u tot 11.30 u en van 14.00 u tot 17.15 u, zaterdag van 9.15 u tot 11.30 u en zaterdagnamiddag gesloten, op zon- en feestdagen eveneens gesloten. Het Liturgisch Kunstapostolaat Dendermonde (L.K.D.) is een uitvloeisel van de Sint-Pieters en Paulusabdij, Vlasmarkt 23, Dendermonde. Het startte reeds in 1932 en is wonderwel meegegroeid met de ontwikkeling in kerk en liturgie tot een modern en volwaardig liturgisch centrum dat tegemoet komt aan vele noden op vlak van liturgie, pastoraal en spiritualiteit. Kom gerust even langs, de deur staat open in de Dijkstraat 32-34 vlakbij de abdij. Parkeergelegenheid even voorbij Dijkstraat 32-34 (Abdijparking). Voor meer info, kijk op: www.abdijdendermonde.be |
De Zwartzusters-Augustinessen |
|
Dijkstraat - 9200 Dendermonde Toen in de 14de eeuw de pest Europa teisterde, ontstonden er ondermeer in Vlaanderen genootschappen voor de verpleging van de zieken en het begraven van de doden. In onze gewesten werden ze Cellebroeders of Cellezusters genoemd.Ten gevolge van een hervorming rond het midden van de 15de eeuw, waarbij de congregaties zich omvormden tot een kloostergemeenschap die leefde volgende de kloosterregel van de H. Augustinus, werd deze naam gewijzigd in Zwarte Zusters. In 1491 kwamen enkele Zwarte Zusters uit het klooster van Pamele bij Oudenaarde zich te Dendermonde vestigen. In 1494 gingen ze over tot de oprichting van een nieuw klooster in de Kromme Elleboog, de later naar hen genoemde Zwartzustersstraat. Eeuwenlang verzorgden ze allerlei zieken ten huize of in de ziekenzaal die ze in 1554 in de tuin van het klooster hadden opgericht. In de Franse Tijd werd de kloosterorde opgeheven. Het zou duren tot in 1829 voordat de Zwartzusters hun wedererkenning kregen. Sedert 1828 woonden ze op de Koornaard, in de gebouwen van het gewezen 'Gouvernement'. Daar werd het klooster hersticht en bloeide de congregatie open. Door de jaren heen bleven ze zich verder inzetten voor de thuisverpleging. Toen het aantal kloosterlingen bleef stijgen, koos men voor de oprichting van nieuwe kloosters in Halle (1953), Edingen (1857) en Delft (1886). Sedert 1887 werd aan de Zwartzusters ook de ziekenzorg toevertrouwd in het militair hospitaal van Dendermonde. Toen ze dit op een voortreffelijke manier bleken te doen, mochten ze weldra hun werkterrein verder uitbreiden in de militaire hospitalen van Doornik, Mechelen, Leuven, Bergen, Brugge, Oostende, Vilvoorde, Ieper en Gent. Sedert het einde van de 19de eeuw namen de Dendermondse Zwartzusters ook de ziekenzorg en huishoudelijke hulp op zich in privé-klinieken, sanatoria, bejaardentehuizen en scholen in Bokrijk, Nijvel, Floreffe, Tongrinne, Oostende, Mont-sur-Meuse, Moeskroen, Braine-l'Alleud en Petit-Wasmes. In september 1914 werd het klooster door Duitse soldaten in brand gestoken. De zusters dienden tijdelijk uit te wijken, doch in 1923 was het klooster reeds uit zijn as verrezen. In 1954 smolt het Dendermondse klooster samen met het Zwartzustersklooster van Oudenaarde. In Dendermonde waren de zusters inmiddels actief betrokken bij de thuisverpleging (incl. het afleggen van de overledenen), de Sint-Christianakliniek en het 'Nationaal Werk voor Kinderwelzijn'. In 1961 trokken enkele zusters naar Kongo waar ze de missiepost van Doruma overnamen en later nieuwe posten openden in Dungu en Bangadi. Ook daar gaat het werk nog immer verder met de hulp van enkele inlandse zusters. Velen onder ons zullen zich ook herinneren hoe de inmiddels overleden Zuster Anne-Marie zich bijzonder toegewijd jarenlang ingezet heeft voor het VP (Vakantiepret). Onder leiding van zuster Theophila blijven de Zwartzusters zich momenteel verder inzetten op de terreinen van ziekenzorg, parochiale werking en dekenaal secretariaat (Zuster Lieve). In het klooster genieten nu op hun beurt enkele oudere zusters van een goede verzorging, nadat ze zelf vaak meer dan 50 jaar lang het beste van zichzelf hebben gegeven in het verzorgen van de medemens, vanaf zijn geboorte tot aan zijn ontmoeting met de Heer. (bijzondere dank aan de Heer Aimé Stroobants, conservator-archivaris van de Stad Dendermonde voor deze uitgebreide - grotendeels historische - bijdrage ) |
Congregatie der Zusters van de Heilige Vincentius van Dendermonde |
|
Kerkstraat 97, 9200 Dendermonde Zuster Linda De Cock, algemeen overste Onze zustergemeenschap is gegroeid uit de Congregatie van de zusters van de heilige Vincentius te Deinze. Deze Congregatie werd in het leven geroepen om zich, in een geest van ruime naastenliefde, te wijden aan de verzorging van arme zieken. Zeer snel werd in haar apostolische bekommernis, ook de opvoeding van het volkskind opgenomen. Op 6 december 1839 gaf de bisschop van Gent, Mgr. L.J. Delbecque, zijn goedkeuring aan deze congregatie. Op uitnodiging van de pastoor-deken van Dendermonde, E.H. L. De Troch, kwamen op 18 juli 1856 drie zusters van de Congregatie van Deinze zich vestigen in de stad, om er het bestuur en de opleidingstaak over te nemen van een bestaande onderwijsinrichting. Deze school was gesticht en tot dan toe bestuurd door leken, de juffrouwen Guidamour de Rarécourt. Op 6 maart 1861 werd het huis van Dendermonde als een onafhankelijke Congregatie erkend door Mgr. Delbecque. De religieuzen behielden de regel van de Congregatie van Deinze en bleven trouw aan haar geest en zending. De Congregatie der Zusters van Dendermonde kende een snelle uitbreiding, zowel wat haar ledenaantal als haar stichtingen betreft. Zij stelde zich steeds ter beschikking van de diocesane Kerk door het aanvaarden van nieuwe apostolische taken zoals:
In 1948 stelde de Congregatie zich ook ten dienste van het missiewerk in Kongo (Kasai); dit tot na de stichting van de Republiek Kongo-Kinshasa in 1961. Op 1 september 1952 kwam de fusie tussen de zusters van de Heilige Vincentius van Hamme en deze van Dendermonde tot stand. Vanaf haar ontstaan heeft onze Congregatie zich laten inspireren door de geest van haar patroonheilige ‘Sint-Vincentius à Paulo’. Vanuit een evangelische bewogenheid, door Christus gestuwd naar de “armen”. In de loop van de jaren namen 7 Algemeen Oversten het bestuur in handen. Momenteel leven de zusters in 4 gemeenschappen: Hoe zien wij de toekomst? Voor onze instellingen: Graag zagen we onze apostolaatswerken voortbestaan, daarom vertrouwen wij ze toe aan bekwame medewerkers. We blijven ons nog engageren in de raden van bestuur en helpen en steunen waar we kunnen. Voor onze zusters: Zoals Vincentius het ons voorhield: “DAVANTAGE” In een zinvol religieus leven, willen wij: God zoeken in eenvoud, in evenwicht, in verantwoordelijkheid, met open oor, open hart en open handen. Met een open blik op de wereld waarin wij leven, willen wij, als Congregatie, evangelisch zorgend, verder op weg gaan met mensen allerlei en blijvend dienstbaar zijn dank zij ieders inzet. Hoopvol, want in deze tijd van geweld en negatieve krachten zijn we ons intens bewust van de zekerheid die Vincentius ons naliet: “God draagt zorg voor u!” Zuster Linda De Cock |
