- Hoe kunnen we mensen persoonlijk welkom heten?
In de Onze Lieve Vrouw kerk schept men nu al aandacht voor mensen die voor de eerste keer komen: een hartelijk woord of een attent gebaar doet wonderen, en daarbij kan iedereen een rol spelen (niet enkel de onthaalploeg, die overigens nu al schitterend werk levert). Een suggestie is dat enkele van onze mooie kunstwerken en ook de geschiedenis van de kerk op een folder nader worden toegelicht zodat bezoekers en gelovigen zich uitgenodigd weten om deze zelf te ontdekken.
- Misschien kan je al van elders mensen meebrengen?
Er is nu reeds een dergelijk aanbod, en dat werkt, al kunnen we hier nog meer werk van maken. Bij dit liturgisch carpoolen kan er een lijst worden gemaakt van de chauffeurs en wie meerijdt, en ook een overzicht van de instapplaatsen en het uur. Een contactpersoon per deelparochie moet worden vermeld met gsm-nummer. Dit verbetert de communicatie en maakt het geheel veel vlotter. Tegelijk werd eens te meer het probleem gesignaleerd dat er, zeker als er scrabble is op zondagvoormiddag en de parking van de Mariakring goed bezet is, weinig parkeerplaats is rondom de kerk. We moeten blijven zoeken naar een oplossing hiervoor.
- Geven we ook nieuwkomers de kans om zich te engageren?
Mensen die zich nu al op diverse Kerkplekken engageren (bv. als lector, koorlid, misdienaar,…) kunnen ook in de gemeenschapskerk meewerken en hun steentje bijdragen tot de nieuwe parochie. Ja, waarom niet in de onthaalploeg zelf? Dit groter geheel van gelovig samenkomen schept een oase waar grenzen niet meer van tel zijn: een hartverwarmende uitdaging. Verder suggereert iemand om geëngageerden uit de kerkfabrieken van de diverse Kerkplekken regelmatig samen te brengen in een raad.
- Wat ondersteunen we op de Kerkplekken zelf?
Het staat in het Pastoraal Plan: het is niet omdat de weekendvieringen wegvallen op de Kerkplekken, dat alles er wegvalt (denk maar aan een plaatselijke processie). In de week kunnen gebedsdiensten heel zinvol zijn als alternatief. We nodigen iedereen uit om mee te helpen bij de organisatie van activiteiten over grenzen heen én de bekendmaking ervan. Het is een uitnodiging, niemand wordt verplicht, anders schieten we ons doel voorbij natuurlijk. Het gaat erom mensen ‘met open armen’ tegemoet te komen en liefdevol te onthalen, zodat niemand september ‘27 als een bruuske overgang ervaart.
Veel aanwezigen spraken zich positief uit over het feit dat men vaak ‘na de Mis even blijft hangen’, dit als een soort vrijblijvende ontmoeting die mensen samenbrengt en draagt. In die zin beklijft het ‘Oasemoment’: elke 2de zondag van de maand kunnen mensen elkaar ontmoeten in de Mariakring, na de zondagsviering van 11u. Zo leerden mensen al een Afrikaans gezin kennen en hun kinderen, van wie er twee misdienaar zijn. Iemand anders sprak over de vredewens tijdens de viering, waaraan geleidelijk aan steeds meer mensen deelnemen: ze geven elkaar de vredewens en sommige wuiven naar gelovigen die verder zitten. Dat is een heel spontaan gebeuren. Misschien is het een optie om mensen aan te moedigen de vredewens door te geven aan alle mensen van de twee rijen voor en achter hen, al moeten we opletten mensen niet te forceren. Ook het vasthouden van elkaars handen bij het Onze Vader (op hoogdagen) kan de verbondenheid versterken.
Deken Jo herhaalde dat de diaconie een onmisbaar item is binnen de pastoraal. Iedereen wordt uitgenodigd om stappen te zetten om dit concreet gestalte te geven in de nabije toekomst.
Men opperde ook om een ‘intentieboek’ achteraan de kerk te leggen, om dit dan in de dienst te kunnen integreren. De priester bidt dan voor de intenties die mensen hebben neergeschreven. Daar moet zich dan wel iemand echt mee bezighouden. Verder hoorden we meerdere positieve klanken i.v.m. de heel verzorgde vieringen in de Onze Lieve Vrouw kerk en het sacraal karakter van die kerk. Tegelijk zal het zaak zijn om werk te maken van jeugdvieringen waarbij jongeren meer betrokken kunnen worden, al moet ook daar de basis van de Eucharistie gerespecteerd worden.
Verder vroeg iemand om, zeker voor de anderstaligen, meer teksten van de vieringen mee te geven zodat ze alles kunnen volgen en gaandeweg ook kunnen meezeggen. Dit kan misschien best via de schermen die nu al gebruikt worden voor de live streaming. De aankoop van twee nieuwe schermen is aangewezen, want er zijn in de kerk nog plekken vanwaar men niets kan zien. We hebben ook nog een heleboel kaarten met de (intussen al niet meer zo) nieuwe tekst van het Onze Vader: het verdient aanbeveling die uit te delen, zeker als de jeugdvieringen eraan komen.
De avond werd afgesloten met een drankje en een losse babbel. Mensen deelden wat op hun hart lag en vonden inspiratie om samen op weg te gaan, vanuit Gods Geest, naar die nieuwe parochie waar God zag dat het goed was.
Dank aan allen voor jullie inbreng!
De Parochieploeg
