Bijna alles vond men ter plaatse. Zonder het dorp van toen te willen verheerlijken zijn wij toch veel van het gemoedelijke van het dorp verloren. Ook tal van diensten waren aanwezig: banken, kantoren van mutualiteiten, vakbonden, gemeentediensten en politiediensten, er waren zitbanken en eenvoudige, aangename parkjes met bloemen, planten en bomen. Ook voor kinderen waren er wel de gekende winkels voor snoepjes en ijsjes, voor speelgoed en allerlei benodigdheden. Het dorp van vroeger was een oase van zorg voor het geluk van mensen. Mensen wisten zich verbonden met elkaar bij wel en wee.
Nu bewegen zich rond de scholen, vooral de middelbare scholen, in parkjes en op ontmoetingsplaatsen van jongeren tal van rare figuren die jonge mensen proberen te overhalen tot minder correcte activiteiten. Ook op internet slaan de wolven toe … die mensen in hun greep willen hebben, bedriegen en onrecht aandoen. Er zijn de drugdealers, pooiers en allen die jongeren verleiden tot een minder hoogstaand leven. Ogenschijnlijk aantrekkelijk maar uiteindelijk zonder een gelukkige toekomst.
In het evangelie van deze week worden zij ‘wolven’ genoemd. De wolven die de schapen in gevaar brengen … zij zijn helemaal nog niet verdwenen. Ze zijn een bedreiging voor het geluk en de toekomst van tal van jonge mensen en volwassenen. En er zijn ook de huurlingen, waarvan in het evangelie sprake is. Zij hebben de opdracht om voor de schapen te zorgen, maar ze vervullen hun opdracht niet zoals het hoort. Zij vervullen hun job, zonder een hart te hebben voor de schapen. ’t Gaat over allen die met weinig enthousiasme en zonder groot hart doen wat moet gedaan worden. Waarbij iedereen aanvoelt dat men er met zijn problemen en zorgen niet terecht kan. De moderne marketeers waar het bedrijf en het rendement, eigen carrière en persoonlijk gewin voorop staan, zonder veel aandacht voor het geluk en de ontplooiingskansen van de mensen.
Jezus houdt ons het beeld van de Goede herder voor. God is als een goede herder die zorg draagt voor zijn schapen. “De herder kent zijn schapen”, zegt het evangelie. Hij kent zijn schapen en ze luisteren naar zijn stem. Dat heeft Jezus ons getoond. Hij bracht ons Gods Liefde in taal en teken, in wat Hij zei en deed. Een liefde tot het uiterste! Een liefde die zich aan mensen geeft; met een bijzondere aandacht voor de kleinsten en de meest kwetsbaren. Een bijzondere zorg voor het verloren schaap.
Als gelovigen worden wij eveneens geroepen om een herder te zijn. Een goede herder weet en voelt aan wat er in mensen, in jongeren, kinderen, ouderen, collega’s … omgaat. Hij kijkt naar allen met een groot hart. Hij gelooft in mensen en weet hun te bemoedigen, hij helpt opdat de talenten die iemand heeft tot ontplooiing komen en worden gewaardeerd. Een herder draagt zorg voor de schatten die elke mens in zich draagt.
Jezus was voor ons zo een herder. Steeds heeft Hij mensen bemoedigd en hun Zijn grote liefde, die goddelijke liefde, laten ervaren. Zijn liefde deed mensen groeien.
Bij die Jezus willen ook wij kracht en sterkte zoeken om steeds een herder te zijn voor onze medemensen: mensen bemoedigen en een gevoel geven van hun grote eigenwaarde. De samenkomsten van gelovigen kunnen ons daarbij inspireren en nodigen ons uit om voor elkaar een herder te zijn. Dat is niet steeds een gemakkelijke opdracht. Maar juist in de zich wegschenkende liefde ontdekt de mens de ware vreugde. Christenen worden uitgenodigd om te ‘herderen’. Om van die heerlijke opdracht een werkwoord te maken. Als wij elkaars hoeder (liefdevol zorg dragen) zijn maken wij er een goddelijke wereld van voor iedereen, een wereld vervuld van Gods Liefde die wij samen in vreugde mogen delen.
Pastoor Paul
