De kracht van verbinding
Na de voorstelling van een document van de hand van paus Franciscus over vluchtelingen, daklozen, mensen zonder thuis en migranten, ging hij persoonlijk migranten begroeten die in Italië waren aangekomen vanuit Afghanistan.

Zij krijgen zijn bijzondere aandacht. Immers, zijn eerste reis als herder van de kerk ging naar het eiland Lampedusa waar zo vele vluchtelingen hun toevlucht zochten.

Zijn boodschap voor de 107de Werelddag van de Migranten en de vluchtelingen, dit jaar op zondag 26 september, was: “Naar een steeds groter wij”. De migrantenstromen zijn een gelegenheid om het evangelie van Jezus te brengen: ‘Ik was vreemdeling en gij hebt mij opgenomen’ (Mt.25) en te getuigen van ons christelijke geloof. Wij worden gevraagd om werk te maken van een eindeloos respect voor andere religieuze overtuigingen en onze liefde voor iedere mens.

Volgens de paus toont onze tijd ons echter dat het ‘Wij’ dat God oorspronkelijk wilde, versplinterd en gebroken is, gewond en misvormd. Wij hebben nogmaals gezien bij de corona-pandemie en het verdelen van vaccins, dat het nationalisme en het individualisme de bovenhand heeft en verdeeldheid bracht onder de wereldbevolking. De grootste prijs voor dit onrecht, betalen de armen, de migranten, de mensen die leven aan de rand van de samenleving. ‘In werkelijkheid zitten we allemaal in hetzelfde schuitje’, zegt de paus, ‘en zijn wij geroepen om ons samen in te zetten opdat er geen muren meer zouden bestaan die ons scheiden, maar slecht één wij zo groot als de hele mensheid.’

Als gelovigen zijn wij geroepen om ons in te zetten om van de Kerk een plek te maken van mensen die de opdracht van Jezus ter harte te nemen en te bouwen aan een wereldgemeenschap. Een prachtige boodschap, maar er is nog veel werk. Weg met alle scheidingsmuren tussen mensen en volkeren. Vandaag moeten christenen bruggenbouwers zijn tussen de vele volkeren. Er is wel altijd iets dat mensen verbindt. Ook in ons eigen land leven diverse gemeenschappen. Ze moeten eenmaal het gevoel krijgen dat zij in het zelfde schuitje zitten en hetzelfde ‘Wij’ uitmaken. Weg met alle ‘wij’ / ‘zij’ denken! Wij moeten één ‘Wij’ worden, één gemeenschap van mensen, rond dezelfde wereldtafel. Wat wij christenen steeds opnieuw vieren in de Eucharistie. Vrede en gerechtigheid brengen is dus onze zending.

Pastoor Paul

 

Zoeken

Dekenaal nieuws