Het zangkoor van het WZC verzorgde samen met Dominik de muzikale omkadering. Pastorale assistente Eleonore zorgde voor een mooie viering en homilie. Jubilaris Paul was onder de indruk van zoveel medewerking. Tijdens de viering werd een prachtige kaars ontstoken, geschenk van de abdijgemeenschap van de Benedictijnen waar Paul iedere zondag mee de zang helpt ondersteunen.
Na de viering was het tijd voor gelukwensen. Als eerste mocht de directrice van het WZC namens directie en personeel een mooie ruiker bloemen overhandigen met hartelijke felicitaties. Daarna was het de beurt aan de vrijwilligers en bewoners om Paul een geschenk aan te bieden.
De toespraak van Fiel Waegeman was hartverwarmend, zeker op de originele manier waarop hij deze creatief bracht. Een mooie kader met dankwoorden namens alle bewoners voor zoveel pastorale inzet en aanwezigheid in het WZC. Als laatste mocht Luc Dilewyns namens deken Jo priester Paul de gelukwensen namens de parochie en het dekenaat overmaken. Met daarbij een toepasselijk geschenk. Als er geen Vicaris uit Gent kon aanwezig zijn, dan zorgen ze in Grembergen er wel zelf voor, dit tot vreugde van Paul. Daarna tijd om het glas te heffen op de gezondheid van de jubilaris en tijd voor enkele foto's met goede vrienden en natuurlijk met zijn zus.
Broeders en zusters
namens de geloofsgemeenschap wensen wij priester Paul
van harte proficiat met zijn priesterjubileum...
Gedienstig, - aimabel - verzoenend - discreet - bescheiden... ik kan dit lijstje nog aanvullen... maar zo, ja zo kennen wij deze gezant van Christus
Dankbaarheid is de stem van het hart!
En die stem willen wij laten horen.
Als superior, als pastoor, als aalmoezenier en allicht als nog vele andere dingen meer, die niet in dit schrijven zijn opgenomen, gaf hij steeds het beste van zichzelf. Zanger in liturgie en bij de burgerlijke aangelegenheden (Te Deum) , biddend man; vooral voor de anderen...
We zijn je als geloofsgemeenschap heel dankbaar en wensen jou het allerbeste...
Wij bidden dat je voor de mensen van aldaar nog veel mag betekenen.
Vrijdag 24 mei vierden we in het WZC Sint-Antonius te Grembergen feest.
Feest voor de zestigste verjaardag van de priesterwijding van E.H. Paul De Decker.
Paul begon zijn ' carrière' als directeur in het college te Buggenhout. In 1977 werd hij algemeen directeur van het St. Maartenscollege in Lede. In 1993 volgde zijn eerste benoeming in de parochiepastoraal, namelijk in Aalst - Mijlbeek. In 1999 kwam hij terug naar zijn geboortedorp St. Gillis Dendermonde als pastoor. Van 2007 - 2018 was Paul aalmoezenier in het AZ St. Blasius te Dendermonde. Sedert 2018 resideert Paul in Grembergen waar hij een zeer gewaardeerd priester is.
Een viering in de besloten kring van het WZC, een koor van bewoners onder leiding van Dominik verzorgde de viering.
Pastorale medewerkster Eleonora verzorgde de homilie. Graag delen we deze tekst met u allen:
Het zijn ontroerende woorden die Jezus spreekt in het evangelie dat we gelezen hebben: “vrienden noem Ik jullie.” Daar spreekt vertrouwen uit, een diepe relatie, liefde die sterker is dan welke krachten of machten ook. Jezus zegt: Ik heb jullie de taak gegeven om erop uit te gaan en vrucht te dragen, vruchten die blijvend zijn.
In het voorgesprek dat we voerden over deze viering, zei Paul tegen mij: “ik zou graag hebben dat het over deze tekst gaat: “Ik heb U de taak gegeven om erop uit te gaan en vrucht te dragen.”
Hij zei tegen mij: “Ik heb mijn plicht gedaan”. Paul heeft gehoor gegeven aan de roepstem van Jezus Christus, om Hem na te volgen, waar de weg ook naar toe zou gaan. In snel veranderende tijden, temidden van een sterke secularisering, met wisselende engagementen, zowel in onderwijs als in de parochie. Maar altijd met een grondtoon van de vreugde. Die grondtoon voel ik altijd bij hem: dat het zo mooi, zo rijk is, om te getuigen van de liefde van Christus. Om voor te mogen gaan in de viering van de maaltijd van de Heer, waarin Christus zelf tot ons komt. En om de ziekenzalving te bedienen. Om met de zalving en de handoplegging het leven van een zieke in Gods hand te leggen. Om tastbaar en voelbaar te maken dat de zieke omringd is door oneindige zorg en tederheid en nooit uit Gods hand kan vallen. Het is nauwelijks op te tellen, hoeveel keren hij de mis heeft opgedragen, hoeveel dopelingen gedoopt heeft, hoeveel eerste communies en vormsels, de huwelijken en de begrafenissen.
Paul heeft het deze 60 jaar lang ervaren, dat Jezus zegt: “Mijn juk is zacht en mijn last is licht.” Zo heeft hij het priesterschap ook willen vormgeven: als antwoord op de roeping die hij ontvangen heeft. Om de taak die Jezus hem gaf, te volbrengen. Daarom zei hij ook in de voorbespreking: “het mag ook wel over het priesterschap gaan, vandaag.” Om de rijkdom ervan te laten zien: het grote voorrecht om voltijds, een heel leven lang, de kerk van Christus te dienen. Om helemaal, met héél je wezen, in dienst te staan van die liefdevolle God. Om zo vruchten te dragen voor je Heer.
Het mooie van alle preken die ik de afgelopen 1.5 jaar heb mogen horen, is dat hij dat vrucht dragen ook altijd zo heel concreet heeft willen maken voor jullie, voor jullie als luisteraars. Keer op keer, in elke preek, spreekt hij jullie ook direct aan: jullie kunnen óók vrucht dragen, hier, in het wzc. De vruchten van de Geest zijn ook voor jullie, ondanks beperkingen, moeite en afnemende krachten. Dat is geen belemmering om vrucht te dragen, want de Geest blijft ook door jullie heenwerken. Omdat de liefde niet gebonden is aan een jeugdig en perfect functionerend lichaam, maar de Geest werkt juist ook in alle gebrokenheid en moeite heen.
En dat is de vrucht die het priesterschap heeft gedragen en waar wij allemaal van getuige zijn. De vruchten van de Geest worden erin weerspiegeld: liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing.
Daarom geven we dank aan onze Heer Jezus Christus, die door Paul heen werkt.
En na 60-jaar priesterschap is het nu ook aan ons, als aanwezigen, om verder op weg te gaan met deze boodschap van Jezus. Als geliefde vrienden van Jezus, verbonden met Hem, luisterend naar Zijn roepstem. Elk op de manier waar we geroepen zijn, hier en nu, elke dag opnieuw. Vorige week hebben we Pinksteren gevierd: een feest vol vreugde, omdat we geloven en mogen ervaren dat Gods Geest als Trooster in ons leven komt, door ons heen waait en ons bezielt. Zo gaan we dus verder, stap voor stap, in grote dankbaarheid voor hoe de Heilige Geest doorheen Paul heeft gewerkt en nog altijd werkt, en in vol vertrouwen dat de Geest ook ons blijft aansporen om de goede vruchten voort te brengen.
Amen.
