Apostolische kerkvaders
In het verslag Martelaarschap van Polycarpus, dat gerekend wordt tot de geschriften van de apostolische kerkvaders, duikt ook dit woord oecumene op. Van Polycarpus, bisschop van Smyrna (het huidige Izmir in Turkije) in de tweede eeuw, wordt verteld dat hij kort voor zijn marteldood ‘niets anders deed dan dag en nacht bidden voor allen, en voor de kerken overal in de wereld, zoals zijn gewoonte was.’ Van hem zijn de volgende indrukwekkende woorden overgeleverd als antwoord op het aandringen van de gouverneur om Christus af te zweren: ‘Zes en tachtig jaar heb ik Hem gediend en Hij heeft mij geen kwaad gedaan. Hoe kan ik mijn Koning die mij gered heeft, vervloeken?’
Iedereen kan bidden
Wij bidden misschien niet letterlijk dag en nacht, en het is misschien ook niet onze gewoonte om te bidden voor alle kerken in de wereld. Toch is het goed ons te laten inspireren door het voorbeeld van Polycarpus uit de tweede eeuw. Hij leefde in een tijd waarin het erop aankwam om pal te staan in het geloof. Voor ons, in het 21ste eeuwse Europa, dreigt geen brandstapel of arena met leeuwen. Maar niet minder geldt ook voor onze tijd dat we op alle mogelijke manieren verleid worden om Christus af te zweren als de Enige die het voor het zeggen heeft. Dat we elkaar als christenen daarbij nodig om in het geloof staande te blijven, is een gegroeid besef.
Alle kerken
Wat mooi is het om één week in het jaar apart te zetten om ons hieraan te wijden: het gebed voor alle kerken in de wereld. Of anders gezegd: de gebedsweek voor de eenheid van de christenen (18-25 januari). In de afgelopen jaren is het een vaste waarde geweest om als katholieken en protestanten samen te bidden. Elk jaar worden de teksten voor de week van gebed voorbereid door christenen van verschillende denominaties uit een land of een regio. Voor dit jaar gebeurde dat door christenen uit het Midden-Oosten. Zij lieten zich inspireren door de Ster van Bethlehem: ‘Licht in het duister’ is het thema.
Vorig jaar moest de oecumenische gebedsdienst opgenomen en online uitgezonden worden. Dat gebeurde in de Onze-Lieve-Vrouwekerk, die ons intussen heel vertrouwd geworden is. Dankbaar denk ik terug aan de gastvrijheid die we kregen om in de zomer van het eerste coronajaar de protestantse erediensten te laten doorgaan in de Grote Kerk en ook in de kerk van Sint-Gillis-Binnen.
Samen groeien en bidden
Na de oecumenische gebedsdienst van vorig jaar hadden we nog een oecumenische Reformatieherdenking rond 31 oktober. Ik proefde dat er in Dendermonde echt een verlangen groeit om samen te vieren en samen te bidden. En dat is juist de kerngedachte van de oecumene: het besef dat ónze gemeente, ónze prochie, niet op zichzelf staat – maar deel uitmaakt van de ene wereldwijde kerk van onze Heer Jezus Christus.
Vanaf de zijlijn zie ik de hobbels die overwonnen moeten worden om vanuit de oude parochies toe te groeien naar één nieuwe parochie. En telkens ik de aanduiding Kerk in Dendermonde lees, heb ik het gevoel dat zo’n kerkgemeenschap katholieke en protestantse christenen behoort te verenigen. Met enige spijt zag ik dat in de Grote Kerk, waar zelfs onder de strenge coronamaatregelen van 2020 meer dan voldoende ruimte was, er toch heel wat mensen uit de protestantse gemeenschap de drempel niet over kwamen. Mag de aankomende gebedsweek ons allemaal een duwtje in de rug geven om uit ons kot te komen en werkelijk in eenheid te bidden en te vieren. Kerken, gemeenten en parochies zijn niet onze koninkrijkjes, leert Polycarpus ons. Wij dienen Hem, die onze koning en redder is!
Uitnodiging
Ik kijk ernaar uit om met velen – en toch coronaproof – samen te komen voor de oecumenische gebedsdienst, die dit jaar doorgaat in de Evangeliekerk, Lindanusstraat 2 (hoek Oude Vest), op woensdag 19 januari 2022 om 19u30! En voor wie het niet aandurft om fysiek samen te komen: u kunt de dienst online volgen via het YouTube kanaal Evangeliekerk Dendermonde.
In hartelijke verbondenheid, dominee Peter Smits
