In 1919 verzoekt de provinciegouverneur Baron de Kerckhove aan de gemeenten die inwoners hadden verloren tijdens de oorlog om een blijvende herinnering op te richten ter ere van wie voor het vaderland gestorven was. In datzelfde jaar wordt in Baasrode aan de splitsing van de Nijverheidsstraat (nu Scheepswerfstraat) en de Kloosterstraat een vrijheidsboom geplant. Een jaar later wordt er ook een monument geplaatst. De voorzijde vermeldt 26 militaire slachtoffers, de achterzijde 29 burgerlijke slachtoffers. Tussen de militairen vinden we de namen van Amandus Meskens en Theofiel-Gillis De Saeger.
Amandus Meskens (°20/02/1886) werd in St.-Jans-Molenbeek geboren, zijn vader was schipper, die voer met een schip dat de naam droeg: ‘ Niets zonder God’. Ook Amandus werd schipper en huwde de Vlassenbroekse Maria-Florentia (Florence) De Saeger op 28/05/1909. Het jonge paar werd gezegend met twee kinderen. Het logboek (scheepsjournaal) van Amandus dd. 08/06/1912 tot 31/01/1914, is in het bezit van zijn kleinzoon François Meskens, die het terecht koestert als een relikwie. Zoals het een schipper/kapitein hoort noteert die gedetailleerd alle gebeurtenissen, wetenswaardigheden, vrachten, onkosten… in dat boek. Zo lezen we bv. op 17/03/1913 dat zijn schip aanmeert in ‘Baesrode op de zaat van Van Praet’, en noteert hij de fooien, de onkosten…
En het werd oorlog! Amandus Meskens, als soldaat uit de lichting van 1906 werd opgeroepen. Hij sneuvelde als soldaat bij het 3de Linieregiment op 24 oktober 1914 in Veurne. In Vlassenbroek bleef een 32-jarige weduwe met een zoontje van 4 jaar, Petrus, Maurice en een zoontje, Frans, Paulinus van amper 1 jaar achter. Oorspronkelijk werden zijn stoffelijke resten ter plekke begraven, maar in 1924 werden ze overgebracht naar de militaire begraafplaats van De Panne. Amandus Meskens’s graf is daar terug te vinden in perk E op nummer 15.
In 1919 verzoekt de provinciegouverneur Baron de Kerckhove aan de gemeenten die inwoners hadden verloren tijdens de oorlog om een blijvende herinnering op te richten ter ere van wie voor het vaderland gestorven was. In datzelfde jaar wordt in Baasrode aan de splitsing van de Nijverheidsstraat (nu Scheepswerfstraat) en de Kloosterstraat een vrijheidsboom geplant. Een jaar later wordt er ook een monument geplaatst. De voorzijde vermeldt 26 militaire slachtoffers, de achterzijde 29 burgerlijke slachtoffers. Tussen de militairen vinden we de namen van Amandus Meskens en Theofiel-Gillis De Saeger.
Amandus Meskens (°20/02/1886) werd in St.-Jans-Molenbeek geboren, zijn vader was schipper, die voer met een schip dat de naam droeg: ‘ Niets zonder God’. Ook Amandus werd schipper en huwde de Vlassenbroekse Maria-Florentia (Florence) De Saeger op 28/05/1909. Het jonge paar werd gezegend met twee kinderen. Het logboek (scheepsjournaal) van Amandus dd. 08/06/1912 tot 31/01/1914, is in het bezit van zijn kleinzoon François Meskens, die het terecht koestert als een relikwie. Zoals het een schipper/kapitein hoort noteert die gedetailleerd alle gebeurtenissen, wetenswaardigheden, vrachten, onkosten… in dat boek. Zo lezen we bv. op 17/03/1913 dat zijn schip aanmeert in ‘Baesrode op de zaat van Van Praet’, en noteert hij de fooien, de onkosten…
En het werd oorlog! Amandus Meskens, als soldaat uit de lichting van 1906 werd opgeroepen. Hij sneuvelde als soldaat bij het 3de Linieregiment op 24 oktober 1914 in Veurne. In Vlassenbroek bleef een 32-jarige weduwe met een zoontje van 4 jaar, Petrus, Maurice en een zoontje, Frans, Paulinus van amper 1 jaar achter. Oorspronkelijk werden zijn stoffelijke resten ter plekke begraven, maar in 1924 werden ze overgebracht naar de militaire begraafplaats van De Panne. Amandus Meskens’s graf is daar terug te vinden in perk E op nummer 15.
Mijn oprechte dank gaat uit naar François Meskens, François De Saeger, Lut De Decker en Pierre Van Keer, allen verwant aan de gesneuvelden, die het mij mogelijk hebben gemaakt dit stukje Vlassenbroekse geschiedenis hier neer te schrijven en in beeld te brengen!
Michèle Westelinck
