Ook daar worden kinderen geboren. Midden in de nacht van ellende en miserie. Daar waar het geen leven is wordt het nieuwe leven geboren … Het doet ons nadenken!
’t Was midden in de nacht, velen verbleven in de duisternis … ook Maria en Jozef. Voor hen en voor hun kindje dat zou geboren worden, was er geen plaats in de herberg van de samenleving. Zij werden verwezen naar de rand van de samenleving en hun leven kende een duister bestaan. Maar het pasgeboren kind bracht vreugde in dit pijnlijk bestaan. Een nieuw leven! De mensen uit hun omgeving hadden geen geschenken, enkel maar wat doeken om het kind te beschermen, en de warmte van hun hart. De schamele herders waren zo de hoeders van het broze en kwetsbare leven. Er waren ook engelen: het zijn de vele eenvoudige mensen die iets van Gods goedheid naar anderen brengen, een boodschap van hoop in de barre tijden van thuisloze mensen. Bij het eenvoudige kind komen ook de wijzen op bezoek, zij die op zoek zijn naar een nieuwe wereld, geleid door een ster van hoop. Zij ontdekken het ware geluk voor de mensheid in de eenvoud van het kind.
Wat voor een mooi verhaal! Jammer genoeg is het hedendaagse kerstfeest meer en meer het feest van de mensen in de herberg geworden. En eens de laatste fles is leeggemaakt worden de vrome wensen weer opgeborgen tot het volgende jaar. Dat staat haaks op de boodschap van het kerstverhaal: het feest van de stal, waar het gaat om Gods Liefde en Vrede die opnieuw een menselijk gelaat wil krijgen in ons allen die ons hart openen voor Hem in ons leven en in onze wereld. Het gaat om het feest van Gods menslievendheid. God komt niet onder ons met toeters en bellen, maar zo eenvoudig als een mensenkind, woordloos en zonder macht. Hier spelen niet succes en macht de hoofdrol maar tederheid, zorg en aandacht voor elkaar. Dit goddelijk verhaal wordt ons toevertrouwd om vandaag het gelaat van de wereld te veranderen.
In deze dagen zullen vele hoopvolle boodschappen de wereld worden ingestuurd. Wij kunnen er alleen maar gelukkig mee zijn. Maar voor ons is de boodschap van het kind de leidraad om te groeien naar een vredevolle en liefdevolle wereld … thuis, in de familie, in de buurt, op onze parochie, in deze wereld ... Moge Gods vrede onze harten vervullen!
De bisschop van Brugge omschrijft het als volgt:
“Jezus hoort niet thuis in de geschiedenisboeken, maar in ons leven van elke dag. Hij wordt opnieuw geboren in ons hart en in het werk van onze handen. Wij zijn het die Hem als de zwangere Maria in al zijn broosheid mogen dragen. Wij zijn het, die als Jozef dat weerloze kind laten opgroeien. Wij zijn het, die net als de herders, in dit kind Gods aanwezigheid kunnen herkennen. En wij zijn het die als de ster de andere naar Jezus kunnen oriënteren.
Zusters en broeders, wat in de kerststal hier in de kerk of bij ons thuis wordt voorgesteld heeft te maken met onszelf en met onze wereld. Anders wordt Kerstmis louter folklore. Maar dat is het laatste wat gelovigen bedoelen. In Jezus wordt God een van ons: even weerloos als wij mensen. Laten wij ons zo kwetsbaar en broos als we zijn, voor de pasgeboren Jezus openstellen. Dan worden we stralend net als die eenvoudige herders, dan worden wij solidair met wie in nood is. Laten wij vooral niet vergeten naar wie Jezus wil komen: naar ons natuurlijk, maar niet minder naar de vluchtelingen en de slachtoffers van oorlog en geweld. Laten we solidair met hen zijn in het leven van elke dag en ook langs het goede dat wij doen.” Dan wordt Jezus ook geboren, vandaag in u en mij.
Een Zalig en vredevol Kerstfeest!
Pastoor Paul
