De volgende bedenking maak ik daarbij. Vijftien jaar terug was een smartphone een luxeproduct. Vandaag is dat mobieltje even noodzakelijk geworden als een auto, spoorwegen of elektriciteit. Deze uitvindingen hebben een enorme invloed op ons dagelijks leven. Drie op de vier Vlamingen heeft er een. Kinderen zelfs, ja op zeer lage leeftijd. Zij kunnen zo steeds hun ouders bereiken, zegt men, bij elk probleem. Op elk moment van de dag en overal hebben wij toegang tot internet en de sociale media. Het permanent bereikbaar zijn wordt de nieuwe maatstaf. Indien Jezus vandaag zou leven zou zijn parabel misschien als volgt klinken: ‘Een man had twee zonen, zij waren allen druk bezig met hun smartphone. Hij ging naar de eerste toe en zei: ‘Mijn Zoon wil jij mij vandaag helpen? Zijn zoon keek op van het kleine schermpje en zei: ‘Goed Vader’. Maar hij deed het niet, want heel zijn aandacht werd opgeëist door dat kleine toestelletje. Toen ging de man naar zijn tweede zoon en vroeg hetzelfde. Deze antwoordde: ‘Neen, ik kan nu niet, want ik ben online met vrienden’ maar later kreeg hij spijt en ging toch helpen: ‘Wie van deze twee zonen heeft nu de wil van zijn vader gedaan?’
Wie zijn de ja-knikker en de ja-doener? Dat is ook de moderne uitdaging. Gebruiken wij de hedendaagse digitale werkelijkheid om open te staan voor de mensen en hun vragen of voor een grotere ik-betrokkenheid en dus een vlucht uit onze dagelijkse verantwoordelijkheid ten aanzien van onze medemens? Iemand die urenlang met zijn smartphone zit te spelen en zijn dagelijkse opdracht verwaarloost, vlucht voor zijn verantwoordelijkheid. Een bediende die op het werk voortdurend zit te surfen op het internet is meer met zichzelf bezig dan met zijn werk. Wie aan tafel constant zijn berichtjes wil opvolgen, toont weinig aandacht en respect voor zijn tafelgenoten. Wie tijdens het besturen van een auto of zelfs gewoon wandelend op straat zijn aandacht laat afleiden door zijn smartphone brengt de anderen en zichzelf in gevaar.
Wij zien hoe verslavend die digitale wereld werkt. Sommigen voelen zich down bij de vele negatieve berichten die zij ontvangen op facebook. Anderen zijn verslaafd aan spelletjes, nieuwtjes , porno … die via internet wordt gepresenteerd. Psychologen waarschuwen hiervoor. Wie zich door de digitale wereld laat meesleuren verliest veel tijd en vooral aandacht voor wat rondom zich gebeurt. Tijd die niet kan besteed worden aan het werk, aan het gezin of gewoonweg aan voldoende nachtrust. Ze zijn zo sterk bezig met zichzelf en hun eigen denkwereld dat zij niet meer openstaan voor de oproep van Johannes de Doper om gerechtigheid te doen aan hun medemensen. Telkens we onze medemensen en hun nood uit het oog verliezen leidt dit, vroeg of laat, ook tot een gestoorde omgang met zichzelf.
Niet dat wij internet en de digitale wereld moeten verketteren. Maar wij dienen die moderne communicatie middelen zo te gebruiken dat we Gods roepstem blijven horen en de vraag om hulp en aandacht van medemensen. Zo kunnen wij het internet gebruiken om meer informatie te verkrijgen over de gang van zaken in deze wereld en over wat ons hierbij te doen staat. Dan wordt de digitale wereld een goed hulpmiddel in het verspreiden van Jezus’ Blijde Boodschap en in de uitbouw van het Rijk Gods in deze wereld. Want juist die betrokkenheid op God en medemensen is bepalend zegt Jezus om het Gods Rijk dichterbij te brengen en ook eenmaal binnen te gaan.
Pastoor Paul
